نقش تاجگردون در خط خوردن نادران از ریاست کمیسیون برنامه و بودجه

به گزارش پرسینا بلاگ، اعتمادآنلاین نوشت: در انتخابات هیات رئیسه کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی که به عنوان مهم ترین و تخصصی ترین کمیسیون مجلس شناخته می گردد، ائتلاف ها و پیمان های سخت و سست و شنیدنی تشکیل شد که مرور آن جالب توجه خواهد بود.

نقش تاجگردون در خط خوردن نادران از ریاست کمیسیون برنامه و بودجه

روز یکشنبه اول تیرماه موعد برگزاری انتخابات کمیسیون های تخصصی مجلس بود. تا صبح یکشنبه چهار نفر- حاجی بابایی، نادران، حسینی و خدابخشی - برای کسب کرسی ریاست این کمیسیون با هم رقابت داشتند. اما بر اساس نشست های ساعات اولیه صبح یکشنبه در اتاق های کریدور مجلس و در ادامه آن در لابی های گوشه و کنار داخل صحن مجلس، انصراف مشروط بعضی افراد از کاندیداتوری ریاست کلید خورد و توافقات مهمی صورت گرفت.

بر اساس همین لابی ها بود که الیاس نادران برای پوشیدن ردای ریاست مرکز پژوهش های مجلس و خدابخشی با قول تصدی نایب رئیس کمیسیون، از کاندیداتوری ریاست به نفع حاجی بابایی انصراف دادند.

خدابخشی برای این کناره گیری پست نایب رئیسی را طلب کرد؛ پستی که قولش پیش از این به دیگری داده شده بود. این در حالی بود که در ساعات پایانی کوشش ها برای جذب رقبا و تقسیم پست ها و اطمینان خاطر ائتلاف نمایندگان، تشدید شده بود و جذب و حذف افراد تا ساعت 14 روز یکشنبه و تا شروع جلسه رأی گیری ادامه یافت.

در این میان چشم ها بارها به غلامرضا تاجگردون، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم، دوخته شد، یک بازیگر حرفه ای در انتخابات کمیسیون که تصمیم داشت در سال اول کاندیدا نگردد.

او برای عبور از خان تصویب اعتبارنامه اش به شدت نیازمند جلب آرای بعضی از اعضای هیات رئیسه مجلس و میرتاج الدینی هم پیمان حاجی بابایی و کاندیدای نایب رئیسی کمیسیون بود. میرتاج الدینی در کمیسیون تحقیق اعتبارنامه عضو است و می توانست به تاجگردون برای عبور از دالان سخت و پرتنش کمیسیون تحقیق یاری کند.

رئیس کمیسیون برنامه مجلس دهم از طرفی روی چند نماینده دیگر کمیسیون نیز نفوذ داشت و می توانست آنها را قانع کند تا به تیم حاجی بابایی رأی دهند.

او تمام عِده و عُده خود در کمیسیون برنامه مجلس را که حدود چهار نماینده بود برای پشتیبانی از حاجی بابایی به میدان آورد و یاری کرد تا علاوه بر تکیه زدن او بر کرسی ریاست، میرتاجدینی، عضو کمیسیون تحقیق اعتبارنامه، نیز برای پست نایب رئیسی رای بیاورد و عده خدابخشی نیز پشت حاجی بابایی قرار بگیرد.

تا اینجا کار به خوبی پیش رفت، اما برای یارگیری باید خیال نمایندگان به جامانده و مرددین را راحت می کرد و به آنها اطمینان می داد که اگر رأی خود را در سبد حاجی بابایی بریزند، سهم خوبی در پست های هیات رئیسه، ریاست کمیته های فرعی و مهم کمیسیون مثل کمیته تخصیص اعتبار و انتخاب به عنوان نماینده قوه مقننه در شوراهای مهم مثل پول و اعتبار را به دست خواهند آورد.

حاجی بابایی که دکترای الهیات است و سابقه وزارت آموزش و پرورش را در کارنامه خود دارد، دو رقیب جدی داشت: الیاس نادران و شمس الدین حسینی. این رقبا باید به گونه ای حل و فصل می شدند.

حامیان حاجی بابایی طیف متنوعی از بعضی مدیران دولت، هیات رئیسه مجلس و دستگاه ها و نهادها بودند. هر کدام از این مراکز، با اهداف و رویکرد خاص خودشان برای پیروزی حاجی بابایی کوشش داشتند. بخشی از این کوشش ها به خصوص از جانب دولتی ها بیشتر بر عدم توفیق رقبای حاجی بابایی متمرکز شد، چرا که آنها مسلط بر ساختار بودند و می توانستند نقطه چالش باشند.

به نظر می رسد قالیباف و همراهانش در هیات رئیسه مجلس نیز بی میل نبودند تا دین خود به حاجی بابایی در کاندیدا نشدنش برای انتخابات ریاست مجلس را در همان ابتدای کار مجلس، جبران نمایند و سازوکاری فراهم گردد تا او بر مسند ریاست کمیسیون بنشیند.

حاجی بابایی پیش تر در تعامل سه گانه سیدشمس الدین حسینی و نیکزاد، به عنوان کاندیدای ریاست مجلس در انتخابات فراکسیون اصولگرایان شرکت نموده بود، اما با عدم اقبال روبرو شد. او با اعلام انصراف از قرارگرفتن در مقابل قالیباف، برگ حمایتش برای انتخابات کمیسیون را در دست گرفت.

در این میان دو رقیب جدی دیگر باقی مانده بودند. شنیده شده در همان جلسه پیشنهاد ریاست بر مرکز پژوهش ها را به الیاس نادران ارائه کردند، اما نادران رأی خود را بیش از حاجی بابایی و حسینی برآورد می کرد و تعامل با او سخت شده بود.

تاجگردون برای آنکه خیال نادران و نمایندگان موافق و مخالف در حمایت از حاجی بابایی را راحت کند، در یک سناریوی موثر، سه کاندیدای ریاست را به رأی گیری استمزاجی تشویق کرد.

او با این کار توانست تا یک انتخابات پیش از انتخابات اصلی کمیسیون را برگزار و خطرات و احتمالات را محاسبه نموده و شرایط موجود را پیش چشم همراهان خود بیاورد. اگر در رأی گیری استمزاجی کاندیدای مورد نظر رأی بالایی می آورد، نمایندگان مستأصل و مردد، تشویق و قانع کردن می شدند تا آرای خود را به داخل سبد کاندیدای مورد حمایت ائتلاف قراردهند و از سویی دیگر در این سناریو رقیب اصلی حاجی بابایی و عده حامیان او شناسایی می شدند و کار جذب همراهان او استارت می خورد.

به هرحال رأی گیری استمزاجی انجام شد و حاجی بابایی 12 رأی، سیدشمس الدین حسینی هفت رأی و نادران چهار رأی به دست آوردند.

نتیجه این استمزاج خروج نادران از چرخه انتخابات و تمرکز بیشتر بر خالی کردن اطراف حسینی به نفع حاجی بابایی بود.

پس ائتلاف اعضای مردد کمیسیون و یاران الیاس نادران انصراف داده را جذب کردند و سناریو به گونه ای رقم خورد تا شرایط حاجی بابایی اطمینان بخش گردد. حال سیدشمس الدین حسینی در گود مانده بود و حمیدرضا حاجی بابایی.

حسینی در کارنامه خود مدیریت کمیته مالی مرکز پژوهش ها، استادی دانشکده اقتصاد علامه، عضویت در هیأت رئیسه سازمان برنامه و بودجه زمان هاشمی رفسنجانی و وزارت امور مالی و دارایی دولت نهم و دهم را داشت، اما این کافی نبود؛ او یک مدعی بود و دولت و تیم تاجگردون و حامیان حاجی بابایی و سازمان های بیرونی مجلس آن را بر نمی تابیدند.

پس قرعه به نام حاجی بابایی افتاد و همه توان برای بر آمدن او مصروف شد و او رئیس کمیسیون برنامه و بودجه نخستین سال مجلس یازدهم شد.

حال باید دید که این نتیجه برای مهم ترین کمیسیون تخصصی مجلس چه دستاوردی خواهد داشت؟!

نماشو: نماشو، طراحی سایت، سئو، چاپ و طراحی گرافیکی را به ما بسپارید.

bestcanadatours.com: https://bestcanadatours.com، تور ارزان کانادا، ویزای تضمینی مولتی کانادا، ویزای مولتی 5 ساله کانادا

منبع: فرارو
انتشار: 23 مرداد 1400 بروزرسانی: 24 مرداد 1400 گردآورنده: persinablog.ir شناسه مطلب: 4740

به "نقش تاجگردون در خط خوردن نادران از ریاست کمیسیون برنامه و بودجه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نقش تاجگردون در خط خوردن نادران از ریاست کمیسیون برنامه و بودجه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید